آشنائی با اينترفيس های روتر
همانگونه كه در مطلب آشنائی با عناصر داخلی روتر اشاره گرديد ، اينترفيس ها مسئوليت اتصالات روتر به دنيای خارج را برعهده داشته و می توان آنان را به سه گروه عمده اينترفيس های مختص شبكه محلی ، اينترفيس های مختص شبكهWAN و اينترفيس های كنسول و كمكی تقسيم نمود . در اين مطلب با اينترفيس های فوق آشنا خواهيم شد .
انواع اينترفيس های روتر
اينترفيس ها مسئوليت اتصالات روتر به دنيای خارج را برعهده داشته و می توان آنان را به سه گروه عمده تقسيم نمود :
-
اينترفيس های مختص شبكه محلی : با استفاده از اينترفيس های فوق يك روتر می تواند به محيط انتقال شبكه محلی متصل گردد. اينگونه اينترفيس ها معمولا” نوع خاصی از اترنت می باشند . در برخی موارد ممكن است از ساير تكنولوژی های LAN نظير Token Ring و يا ATM ( برگرفته از Asynchronous Transfer Mode ) نيز استفاده گردد .
-
اينترفيس های مختص شبكه WAN : اين نوع اينترفيس ها اتصالات مورد نياز از طريق يك ارائه دهنده سرويس به يك سايت خاص و يا اينترنت را فراهم می نمايند . اتصالات فوق ممكن است از نوع سريال و يا هر تعداد ديگر از اينترفيس های WAN باشند . در زمان استفاده از برخی اينترفيس های WAN ، به يك دستگاه خارجی نظير CSU به منظور اتصال روتر به اتصال محلی ارائه دهنده سرويس نياز می باشد . در برخی ديگر از اتصالات WAN ، ممكن است روتر مستقيما” به ارائه دهنده سرويس متصل گردد .
-
اينترفيس های كنسول و كمكی : عملكرد پورت های مديريتی متفاوت از ساير اتصالات است . اتصالات LAN وWAN ، مسوليت ايجاد اتصالات شبكه ای به منظور ارسال فريم ها را برعهده دارند ولی پورت های مديريتی يك اتصال مبتنی بر متن به منظور پيكربندی و اشكال زدائی روتر را ارائه می نمايند . پورت های كمكی ( auxilliary ) و كنسول (console ) دو نمونه متداول از پورت های مديريت روتر می باشند . اين نوع پورت ها ، از نوع پورت های سريال غيرهمزمان EIA-232 می باشند كه به يك پورت ارتباطی كامپيوتر متصل می گردند . در چنين مواردی از يك برنامه شبيه ساز ترمينال بر روی كامپيوتر به منظور ايجاد يك ارتباط مبتنی بر متن با روتر استفاده می گردد . مديران شبكه می توانند با استفاده از ارتباط ايجاد شده مديريت و پيكربندی دستگاه مورد نظر را انجام دهند .
شكل زير انواع اتصالات يك روتر را نشان می دهد .
انواع اينترفيس يك روتر ( منبع : سايت سيسكو )
در ادامه با نحوه استفاده از اينترفيس های فوق آشنا خواهيم شد.
پيكربندی روتر با استفاده از پورت های مديريت
پورت های كنسول و كمكی به منزله پورت های مديريتی می باشند كه از آنان به منظور مديريت و پيكربندی روتر استفاده می گردد . اين نوع پورت های سريال غيرهمزمان به عنوان پورت های شبكه ای طراحی نشده اند . برای پيكريندی اوليه روتر از يكی از پورت های فوق استفاده می گردد . معمولا” برای پيكريندی اوليه ، استفاده از پورت كنسول توصيه می گردد چراكه تمامی روترها ممكن است دارای يك پورت كمكی نباشند .
زمانی كه روتر برای اولين مرتبه وارد مدار و يا سرويس می گردد ، با توجه به عدم وجود پارامترهای پيكربندی شده ، امكان برقراری ارتباط با هيچ شبكه ای وجود نخواهد داشت . برای پيكربندی و راه اندازی اوليه روتر ، می توان از يك ترمينال و يا كامپيوتر كه به پورت كنسول روتر متصل می گردد، استفاده نمود . پس از اتصال كامپيوتر به روتر ، می توان با استفاده از دستورات پيكربندی ، تنظيمات مربوطه را انجام داد . پس از پيكربندی روتر با استفاده از پورت كنسول و يا كمكی ، زمينه اتصال روتر به شبكه به منظور اشكال زدائی و يا مانيتورينگ فراهم می گردد.
نحوه اتصال به پورت كنسول روتر
برای اتصال كامپيوتر به پورت كنسول روتر ، به يك كابل rollover و يك آداپتور RJ-45 to DB-9 نياز می باشد . روترهای سيسكو به همراه آداپتورهای مورد نياز برای اتصال به پورت كنسول ارائه می گردند . كامپيوتر و يا ترمينال می بايست قادر به حمايت از شبيه سازی ترمينال VT100 باشند. در اين رابطه از نرم افزارهای شبيه ساز ترمينال نظير HyperTerminal استفاده میگردد .
برای اتصال كامپيوتر به روتر می بايست مراحل زير را دنبال نمود :
-
پيكربندی نرم افزار شبيه سازی ترمينال بر روی كامپيوتر ( انتخاب شماره پورت مناسب و … )
-
اتصال كانكتور RJ-45 كابل rollover به پورت كنسول روتر
-
اتصال سر ديگر كابل rollover به آداپتور RJ-45 to DB-9
-
اتصال آداپتور DB-9 به كامپيوتر
شكل زير نحوه اتصال كامپيوتر به روتر را با استفاده از يك كابل rollover نشان می دهد :
اتصال كامپيوتر به روتر
برای مديريت و پيكربندی از راه دور روتر ، می توان يك مودم را به پورت كنسول و يا كمكی روتر متصل نمود . شكل زير نحوه اتصال روتر به يك مودم را نشان می دهد :
ارتباط با روتر از طريق مودم
به منظور اشكال زدائی روتر، استفاده از پورت كنسول نسبت به پورت كمكی ترجيح داده می شود . در زمان استفاده از پورت كنسول به صورت پيش فرض پيام های خطاء ، اشكال زدائی و راه اندازی نمايش داده می شوند. از پورت كنسول در مواردی كه سرويس های شبكه فعال نشده و يا با مشكل مواجه شده اند نيز می توان استفاده نمود . بنابراين پورت كنسول گزينه ای مناسب برای بازيافت رمز عبور و ساير مشكلات غيرقابل پيش بينی می باشد .
اتصال اينترفيس های LAN
در اكثر محيط های LAN ، روتر با استفاده از يك اينترفيس Ethernet و يا Fast Ethernet به شبكه متصل می گردد . در چنين مواردی روتر همانند يك ميزبان است كه با شبكه LAN از طريق يك هاب و يا سوئيچ ارتباط برقرار می نمايد . به منظور ايجاد اتصال از يك كابل straight-through استفاده می گردد . دربرخی موارد، اتصال اترنت روتر مستقيما”به كامپيوتر و يا روتر ديگری متصل می گردد . در چنين مواردی از يك كابل Crossover استفاده می گردد .
در صورت عدم استفاده صحيح از اينترفيس ها ، ممكن است روتر و يا ساير تجهيزات شبكه ای با مشكل مواجه گردند .
اتصال اينترفيس های WAN
اتصالات WAN دارای انواع مختلفی بوده و از تكنولوژی های متفاوتی استفاده می نمايند. سرويس های WAN معمولا” از ارائه دهندگان سرويس اجاره می گردد .خطوط leased و يا packet-switched نمونه هائی از انواع متفاوت اتصالات WAN می باشند .
برای هر يك از انواع سرويس های WAN ، دستگاه مشتری ( اغلب يك روتر است ) به منزله يك DTE ( برگرفته از data terminal equipment ) رفتار می نمايد . پايانه فوق با استفاده از يك دستگاه DCE ( برگرفته از data circuit-terminating equipment) كه معمولا” يك مودم و يا CSU/DSU ( برگرفته از channel service unit/data service unit ) می باشد به ارائه دهنده سرويس متصل می گردد . از دستگاه فوق برای تبديل داده از DTE به يك شكل قابل قبول برای ارائه دهنده سرويسWAN ، استفاده می گردد .
استفاده از اينترفيس WAN ( منبع : سايت سيسكو )
اينترفيس های سريال ، متداولترين اينترفيس استفاده شده در روتر برای سرويس های WAN می باشند . برای انتخاب كابل سريال مناسب، بررسی موارد زير پيشنهاد می گردد :
-
نوع اينترفيس : روترهای سيسكو ممكن است از كانكتورهای متفاوتی برای اينترفيس های سريال استفاده نمايند . مثلا” در برخی روترها از اينترفيس های سريال smart و يا يك اتصال DB-60 استفاده می گردد .
-
نوع اتصال شبكه : آيا شبكه به يك دستگاه DCE و يا DTE متصل است ؟ DCE و DTE دو نوع اينترفيس سريال می باشند كه دستگاه ها از آنان به منظور ارتباط با يكديگر استفاده می نمايند . ارائه سيگنال كلاك برای مبادله اطلاعات بر روی گذرگاه، مهمترين ويژگی دستگاه های DTE محسوب می گردد .
-
نوع سيگنالينگ : برای هر دستگاه می توان از يك استاندارد سريال متفاوت استفاده نمود . هر استاندارد، سيگنال های موجود بر روی كابل را تعريف و نوع كانكتورهای دو سر كابل را مشخص می نمايد .
منبع :SAKHA RAVESH CO.
http://www.srco.ir/